وقتی دزدی می‌کن(م،ن،ید)
حتما شما هم دیده‌اید دیگر، آدم‌هایی که تا تقی به توقی می‌خورد دم از حکومت دو هـــــــزار و پانصد سالهٔ آریایی و فرهنگش می‌زنند و کلی هم به آن افتخار می‌کنند. بعدش هم پشت‌بندش از عبارات نوازش‌گرانه‌ای نسبت به اعراب و دست ساخت‌هاشان برای رفع مسئولیت استفاده می‌کنند.
حرف من نیست که کدام یک از این حرف‌ها بی‌خود است و کدام یکی نه. می‌خواهم بگویم کرم از درخت است آقا جان. خودمان هم در کسری از ثانیه، اگر پایش بیافتد، آن‌چنان دروغ و دزدی‌ای می‌کنیم، که خود خدا هم در چگونگی‌اش می‌ماند! اگر می‌گویند و می‌شنویم که فساد در قبل از انقلاب به دم در خانه‌مان رسیده بود (که هنوز هم نتوانسته‌ام درک کنم اگر طبیعت انسان می‌شود فساد، پس چرا این‌ها نمی‌شود) به حول قوهٔ فرهنگ دو هزار و پانصد ساله‌ای که داریم، بیشعوری به عمق وجودمان رسوخ کرده.
ماشالله نیست که بیشعور‌های سطح بالایمان کم اینترنت‌مان را با بهانهٔ این که کشور‌های غربی هم آن را محدود می‌کنند محدود کرده‌اند (کسی هم نیست بگوید آن‌ها اینترنت را با کیفیتی غیر قابل مقایسه با آنی که شما ارائه می‌دهید و با قیمتی خیلی، خیلی، خیلی پایین‌تر از چیزی که شما به مردم تحمیل می‌کنید ارائه می‌دهند، چرا آن‌وقت شما چیز‌های بدش رو بهانه قرار می‌دهید) و اصلا بیشعور‌های سطح بالای دنیوی (یکیش همین دار و دستهٔ گوگل) باقی جاهای باقی مانده را از دستمان در نیاورده‌اند، این شرکت‌های به قولی غیر دولتی که از میان همین مردم در آمده‌اند، در آن زخم سر باز کرده مثل چی نمک می‌ریزند و کیف می‌کنند!
نمی‌دانم این تبلیغات اخیر پارس آنلاین را در سایتش دیده‌اید یا نه. این‌جاها را ببینید:
این سرویس مناسب چه کسانی است؟
کاربران پرمصرفی که مصرف گیگ بسیار بالایی دارند. قاعدتاً برای این گروه از کاربران به لحاظ مالی مقرون به صرفه نخواهد بود تا پکیج های حجمی محدود به همراه گیگ اضافه را خریداری نمایند.
کاربرانی که نیاز به اطمینان خاطر از بابت اتصال دائمی به اینترنت و عدم قطعی اینترنت خود دارند و مایلند در تمام شبانه روز آنلاین باشند. برای این دسته از کاربران نیز بهینه نیست که پکیج های حجمی محدود به همراه گیگ اضافه خریداری نمایند.
یا خصوصا این بخش را:
کاربرانی که پکیج های نامحدود را خریداری می نمایند مطمئن باشند همواره سرعت اسمی پکیج خود را دریافت می نمایند و هیچ نگرانی از این بابت وجود ندارد و می توانند بدون محدودیت حجمی از اینترنت پرسرعت استفاده نمایند.
مای از همه جا بی‌خبر، که دیگر داشت دردش خیلی زیاد می‌شد که هر ماه یک پکیج چهار گیگی بخریم و در صورت کم آمدنش که عموما همان ۱۰ روز اول می‌آمد، پول یک گیگ حجم را ۵۰۰۰ تومانی واریز کنیم (خداییش درد دارد) به امید این که یک ماه اینترنت با سرعت ۱۲۸ کیلوبایت (دانلود) و بدون استرس تمام شدن حجم داشته باشیم، خر شدیم (هر چه گشتم عبارت با مسماتری پیدا نکردم) و به مبلغ ۲۸۵۰۰ تومان، یعنی ۲۷۰۰۰ تومان هزینهٔ سرویس + ۱۵۰۰ تومان مالیات (یعنی حتی مالیات هم دادم) یک دانه‌اش را خریدم. تا دو هفتهٔ اول خوب بود. واقعا خوب بود. سرعت گاها تا ۱۳۰ کیلوبایت هم می‌رسید. ولی این وضعیت تا زمانی ادامه داشت که حجم دانلودی‌ام زیر هشت گیگابایت بود.
الان که این متن را می‌نویسم یک هفته‌ای می‌شود که سرعت دانلودم به زور از ۱۳، ۱۴ کیلوبایت فراتر می‌رود. تازه آن هم در صورتی که بتوانم کانکت شوم. خواستم بگویم که همچین یاد حرف آن بندهٔ خدایی افتادم که گفته بود:
اگر همین فردا کل کابینهٔ دولت را یکجا بردارند و همتایان سوئیسی‌شان را بنشانند سر جایشان، یک هفتهٔ بعد باز هم وضع همین است.
هر چه هم سعی کردم نفهمیدم این حرف را از کدام بندهٔ خدا خوانده‌ام.