Zsh دوست شماست!
اون زیاد هم همه کاره نیست و هیچ چیزی رو کاملاً عالی انجام نمیده، درواقع یه جورایی یه نوع Zsh عذاب آوره (یا شاید هم Zsh یه نوع بهتری از Bash باشه).
شروع کار با Zsh خیلی آسونه، بخاطر اینکه در بیشتر مواقع مثل Bash نقش بازی میکنه. پس اگه با Bash اخت شدین نترسین، شما میتونین Zsh رو بدون از دست دادن ذرهای از امکانات Bash امتحان کنید و هنوز هم با یک پوستهٔ بهتر طرف باشید.
چرا Zsh از Bash بهتره؟
تو ذهن من یکی از مهمترین دلایلی که برای برتری Zsh وجود داره اینه که Zsh توی تکمیل خودکار از bash بهتره، منظورم اون تکمیل خودکار چلاغی نیست که با نصب Bash نصیبتون میشه. منظورم یک تکمیل خودکار واقعیه، که شامل تمامی دستورات رایج در خط فرمان میشه، که واقعاً هم سریعه. ویژگی تکمیل خودکار همچنین به شما یک لیست قابل پیمایش با کیبورد از انتخابهاتون هم میده که میتونه عالی باشه.
![نمونهای از تکمیل خودکار Zsh](../../../wp-content/uploads/snapshot1.png "snapshot1")
خوب میدونم الان چی میخواین، ارزشش چیه؟ خوب بیاین یه نمونه عالی از تکمیل خودکار رو با هم ببینیم. بیاین از kill به عنوان یه مثال استفاده کنیم. شما تایپ میکنین:
kill TAB
توی bash شما چی میبینین؟ لیست تمام فایلهایی که توی پوشهٔ حاضرتون قرار داره. اینکه برای من یه ویژگی عالی به حساب نمیآد. حالا چی رخ میده اگه توی Zsh بنویسین:
kill TAB
این رخ میده:
![](../../../wp-content/uploads/snapshot2.png "snapshot2")
لیستی از تمام پروسهها با شمارههاشون (pids)؟ بله خواهش میکنم.
چیز دیگهای که Zsh رو متفاوت میکنه تاریخچهٔ اشتراکیشه. اگه شما هم مثل منین و تمام طول روز رو توی ترمینال زندگی میکنین. چیزی بدتر از این نیست (بزارین به حساب اغراقهای من) که یه ترمینال دیگه توی یه تب باز کنین و برای پیدا کردن دستوری که همین الان توی تب بقلی زدین تاریخچه رو پیمایش کنین و ببینین خبری ازش نیست. توی Zsh همچین اتفاقی نمیافته.
وقت چیزهای خارقالعادهتری رسیده
خوب ما تکمیل خودکار سریع و فوقالعادهای داریم با یه تاریخچهٔ اشتراکی. چقدر چیز شگفتانگیز دیگهای میشه اونجا پیدا کرد؟ یه عالمه!
تصحیح خودکار واقعاً عالیه
> $ awesome git:(master) ✗ gut status
zsh: correct 'gut' to 'git' [nyae]? y
تصحیح خودکار برای دستورات شناخته شده. من بدون تو چی کار میکردم (جز اینکه دستور رو دوباره تایپ کنم)؟
حتی باحالتر از تصحیح خودکار، برای ابر نردها (مثل من) حالت Vi و emacsه، آره لعنتی، شما میتونی ویرایشگر محبوبت رو توی خط فرمانت داشته باشی. این قابلیت از فرمانهای جابجایی و وبرایش رایج پشتیبانی میکنه، مثل حالتهای command و insert توی vi.
آخری ولی مهم مثل بقیه، Zsh بستهای به اسم [oh-my-zsh](github.com/robbyrussell/oh-my-zsh "oh-my-zsh official page") رو داره که به گفتهٔ وبسایتش:
یک فریم ورک برای مدیریت تنظیمات zshه که توسط جامعهٔ کاربریش پشتیبانی میشه. شامل بیش از چهل پلاگین اختیاری (rails، git، OSX، hub، capistrano، brew، ant، macports و غیره) ، بیش از هشتاد تم ترمینال برای خوشمزه کردن صبحتون، و یک ابزار به روزرسانی خودکار که این امکان رو بهتون میده که آخرین تغییراتی که جامعهٔ پشتیبان به بستهها میدن رو در اختیار داشته باشین.
میدونم Bash هم یکی از اینا داره، ولی من فکر میکنم oh-my-zsh خیلی بهتره، بروزرسانی خودکارش، داشتن پلاگینهای عالی و یک جامعهٔ پشتیبانی فعال پشت سرشه که میتونه دلیل خوبی برای این طرز تفکر من باشه.
در کل Zsh فوقالعادست، پس اگه تا حالا اون رو امتحان نکردین، شاید وقتشه که این کار رو بکنین. اگه شما هم موافقین oh-my-zsh جای خوبی برای شروعه.
اگه شما هم از طرفدارای Zsh هستین و چند تا از تکنیکهای خاص خودتون رو بلدین، تو بخش نظرات اونها رو با من و باقی خوانندهها به اشتراک بذارین.
ویرایش: اگه قصد یادگیری بیشتر در مورد Zsh دارین، [Zsh FAQ](zsh.sourceforge.net/FAQ "ZSH FAQ") رو امتحان کنین. خیلی کامله و خیلی بهتر از یه پست وبلاگی به ویژگیهای Zsh پرداخته ;-)
همچنین، [صحبتهای بیشتر در این مورد توی Hacker News.](news.ycombinator.com/item?id=3533895 "Hacker News ZSH")
[منبع](mikegrouchy.com/blog/zsh-is-your-friend.html "Source")